امام صادق علیه السّلام فرمودند :
اَدَّبَنى اَبى علیه السلام بِثَلاثٍ ... ونَهانى عَنْ ثَلاثٍ: قالَ لى: یا بُنَىَّ مَنْ یَصْحَبْ صاحِبَ السّوءِ لا یَسْلَمْ وَ مَن لا یُقَـیِّد اَ لْفاظَهُ یَنْدَم ، وَ مَنْ یَدْخُل مَداخِلَ السَّوءِ یُتَّهَمْ...وَ نَهانى اَنْ اُصاحِبَ حِاسِدَ نِعْمَةٍ وَ شامِتا بِمُصیبَةٍ ، اَو حامِلَ نَمیمَةٍ ؛
پدرم علیه السلام مرا به سه چیز ادب آموخت و از سه چیز نهى ام فرمودند .
سه نکته ادب این بود که فرمودند:
فرزندم!
1⃣ هرکس با دوست بد بنشیند ، سالم نمى ماند
2⃣ هر کس گفتارش را کنترل نکند ، پشیمان مى شود
3⃣ هر کس به جایگاه هاى بد وارد شود ، موردبدگمانى قرار مى گیرد (زیر سؤال مى رود)
و آن سه چیز که مرا از آن نهى فرمودند:
1⃣ دوستى با کسى که چشم دیدن نعمت کسى را ندارد
2⃣ با کسى که از مصیبت دیگران شاد مى شود
3⃣ با سخن چین.
تحف العقول، ص 376